Redakcja
Tworzenie planów, które kojarzą się nam przede wszystkim z przyjemnymi skutkami, to bardzo zajmujące zajęcie, któremu najchętniej poświęcali byśmy większość swojego wolnego czasu. Posiadając możliwości związane z posiadaniem przydomowego ogrodu w pewnym momencie zaczynamy zastanawiać się zatem, czy założenie warzywnika nie było by dobrym pomysłem przy ilości płodów ziemi, które pojawiają się regularnie w naszym jadłospisie.
Trzeba jednak zorientować się, jakie rośliny dobrze czują się w swoim towarzystwie, jak przygotować ziemię, ile miejsca trzeba wygospodarować na konkretną uprawę, czy też jak nasz mikroklimat wpływa na poszczególne warzywa. Tylko biorąc to wszystko pod uwagę gwarantujemy sobie, że nasze wysiłki w późniejszej realizacji planu, nie pójdą na marne. Odpowiadając zatem na popularność trendu samodzielnych upraw podpowiadamy krok-po-kroku jak zapewnić sobie smaczny i zdrowy sukces.
Wielkość ogrodu i miejsce
Standardowa wielkość warzywnika, która w momencie pełnego rozkwitu jest w stanie zaopatrzyć w swoje plony rodzinę składająca się z czterech osób, to ok. 150 m² (o ile jednym z zagonów nie jest ten z ziemniakami, które wymagają większej przestrzeni).
Są i tacy, którzy spokojnie mieszczą się na obszarze o połowę mniejszym, wymaga to jednak od nich większego zaangażowania i naprawdę dobrej znajomości zwyczajów roślin, które mają zamiar zasiać na grządkach. Jedna grządka może być urozmaicona – warzywa w połączeniu z ziołami mają o wiele większe szansę dobrego wzrostu i skutecznej walki ze szkodnikami. Można też dobrać warzywa parami, jak np. cebula, której zapach spacyfikuje szkodniki żywiące się marchwią. Jeśli zaś chodzi o właściwe miejsce to warto zwrócić uwagę na:
- dobre nasłonecznienie obszaru przez jak największą część dnia,
- jakość gleby w miejscu rozplanowania grządek,
- ocena wygody nawadniania oraz szybkości wysychania gleby.
Walka z klimatem
Nawet w Polsce możemy spotkać się z odrobinę innymi warunkami klimatycznymi, w zależności od tego, w jakim regionie żyjemy. Temperatura, wilgotność, wiatr i tym podobne czynniki mogą nam ułatwić lub utrudnić uprawę w ogrodzie warzywnym, dlatego warto znać metody walki z ich wpływem:
– na zimno pomogą uprawy osłonięte szklarniami lub tunelami,
– żywopłot osłoni oprawy od wiatru,
– grządki najlepiej planować z dala od ruchu ulicznego (zwłaszcza z warzywami nadziemnymi, liściowymi, które najmocniej wchłaniają szkodliwe substancje ze spalin),
– analiza składu gleby (zwłaszcza na terenach poprzemysłowych lub w ich sąsiedztwie).
Rysunek planu ogrodu warzywnego
Najważniejsze w planowaniu ogrodu warzywnego jest zapewnienie roślinom odpowiedniej ilości światła, a więc rysując go trzeba uwzględnić elementy zacienione i zaznaczyć je na schemacie. Jeśli w ogrodzie mamy drzewa owocowe, to staramy się nie sadzić pod nimi niczego, gdyż konkurencja o wodę i substancje odżywcze może być zgubna dla warzyw (podobnie jest z kwiatami i krzewami ozdobnymi).
Najprostszym układem ścieżek jest wytyczenie jednej głównej, biegnącej przez środek ogródka warzywnego (40-50 cm szerokości) i kilku do niej prostopadłych (ok. 30 cm szerokości). Sam zagon warto rozplanować – bez względu na jego długość – na 120 cm szerokości, co da dużo miejsca do rozwoju poszczególnym warzywom. Najlepsza orientacja kierunkowa zagonów to ta biegnąca z północy na południe – dzięki temu nasłonecznienie jest najbardziej optymalne i najdłuższe.
Za warstwę merytoryczną artykułu odpowiada redakcja HodujeSie.com.pl .
Originally posted 2016-12-08 11:40:08.
